Here’s to the crazy one

Here’s to the crazy ones. The misfits. The rebels. The troublemakers. The round pegs in the square holes. The ones who see things differently. They’re not fond of rules. And they have no respect for the status quo. You can quote them, disagree with them, glorify or vilify them. About the only thing you can’t do is ignore them. Because they change things. They push the human race forward. While some may see them as the crazy ones, we see genius. Because the people who are crazy enough to think they can change the world, are the ones who do. – Apple Inc.

Op 5 oktober 2011 overleed Steve Jobs op 56 jarige leeftijd. De man achter de Macintosh computer, Pixar animatiefims, iPod muziekspeler, iPhone smartphone, iPad tablet en het Apple Store retail concept. Een gewoon mens is al blij als hij 1 keer een hele industrie op zijn kop mag zetten, Jobs deed het gewoon 6 keer, en naar verluidt werkte hij nog aan nummer 7 (de iTV) de dag voor zijn overlijden.

Zelf was hij wellicht het meest trots op het bedrijf Apple, dat de afgelopen jaren uitgroeide van een bijna failliete computerbouwer tot een van ‘s werelds grootste en meest succesvolle electronica bedrijven. Apple maakt niet alleen prachtige apparaten maar zorgt daarbij ook voor de bijbehorende ecosystemen en content (software, muziek, telefonie, uitgeverijen etc). Natuurlijk drukte Jobs zelf een enorm stempel op de producten en veranderingen, met zijn maniakale aandacht voor details en zijn enorme verkooptalent, maar het lijkt erop dat de Apple organisatie ook echt gebouwd is om dit soort innovaties voor elkaar te krijgen. Volgens Jobs komt dat door de focus op het maken van producten, in plaats van de focus op het maken van winst. Uit goede producten volgt vanzelf winst, terwijl een organisatie die focust op winst altijd vastloopt op “the innovator’s dilemma”: nieuwe producten gaan in eerste instantie juist ten koste van de winst. Vandaar ook dat Jobs de organisatie achterliet met de expliciete opdracht om zelfstandig keuzes en beslissingen te nemen, en zich niet almaar af te vragen wat Steve zou doen.

Het is bijzonder dat om het overlijden van een entrepreneur, een zakenman, een uitvinder zo je wilt, over de hele wereld zo nadrukkelijk gerouwd werd, vergelijkbaar met de dood van een popster. Deels zal dit komen doordat Apple producten voor zoveel mensen zo’n natuurlijk onderdeel zijn van hun leven dat ze een verwantschap voelen met de man die dit gecreëerd heeft. En voor velen zal het ook te maken hebben met de inspirerende mens en ondernemer die Steve Jobs was.

We zullen het voortaan moeten doen zonder zijn bijzondere uitspraken en uitstraling, laten we hopen dat hij er wel in geslaagd is om Apple nog lange tijd innovatief en baanbrekend te laten zijn. En laten we hopen dat nog heel veel entrepreneurs zijn voorbeeld zullen volgen. Here’s to the crazy one.